Een hommage aan mijn belagers.

"You are so beautiful, so handsome", hij kijkt me verlekkerd aan. Een blik alsof ie een hapje van me zou willen nemen. Hij is niet alleen. Dag en nacht, ik moet ze letterlijk van me af slaan hier. Ik hoor ze in mijn dromen. De kriebels krijg ik ervan, intense jeuk. Ik doe er alles aan om hun aandacht niet te wekken. Niets verhullende kleding is een no go. Ik zorg er voor dat ik niet te lekker ruik. Tevergeefs. Ze zuigen me leeg. Er zit maar een ding op: accepteren dat ik bijzonder lekker ben. Kutmuggen.