Laos 1.0: Superleuk en toch een beetje meh

(Vrouwelijke) intuïtie. Sommigen zeggen dat het onzin is, anderen baseren er hun hele leven op. Ik zou niet willen zegen dat ik in die laatste categorie val, maar ik luister toch wel vaak en graag naar m'n gevoel (daarom loop ik ook altijd zo snel te janken). Voordat we gingen reizen was mijn gevoel dat Laos en Cambodja niet perse toplanden waren (voor ons). Echte argumentatie daarvoor ontbrak, it was just a feeling. Die feeling werd echter overschreeuwd door vrienden en onbekenden die riepen dat beide landen fantastisch waren, wellicht wel de mooiste landen in Azië. Onze korte trip Cambodja zegt denk ik genoeg hoe wij dat land hebben ervaren. Maar Laos, dat was voor velen toch echt een hoogtepunt, waarom zouden we dat dan skippen? Na alle euforische verhalen had ik er ook echt zin in. Dus toen we ontdekten dat ons visum in Thailand ook een einddatum had, boekten we een vlucht naar Luang Prabang. Het kostte ons meer dan 200 euro om er te komen (inclusief een krappe en stressvolle overstap, waarvan zelfs de grond stewardess ons enigzins geïrriteerd vroeg waarom we in godsnaam twee vluchten zó kort op elkaar geboekt hadden maar het dankzij een 'fast transfer' sticker op onze tas toch goedkwam), meer dan 70 dollar aan visa kosten en ongeveer 3 dagen voordat we aan elkaar toe durfden te geven dat we Laos geen ruk aan vonden. Best wel pijnlijk na zo' fantastische maand in Thailand (en na de creditcard rekening van onze vluchten). Als Thailand Nederland is, dan is Laos Belgie. Heel leuk voor een weekendje Ardennen of een dagje shoppen in Antwerpen, maar heel veel langer moet je er niet willen vertoeven. Vele reizigers voor ons waren wild enthousiast over Laos. Ik geef toe, de natuur is inderdaad prachtig (net zoals de Ardennen). Maar alle geweldige ervaring die men heeft gehad in Vang Vieng? Of ieders lievelingsstad Luang Prabang? Vang Vieng is gewoon een smutzige, brakke, lelijke, nietszeggende stad die menig backpacker niet nuchter gezien heeft. Vol chagrijnige locals die knijtergek zijn geworden van al dat drugstourisme (who can blame them). Luang Prabang staat op de UNESCO werelderfgoed lijst wat vooral betekent dat ze al hun vuilnis net buiten de stadsgrenzen dumpen ipv binnen. Ze hebben er wel lekkere broodjes overigens. Over Vientiane ga ik verder mijn mond niet open doen, want dan komt er niks uit. Velen zullen nu roepen dat we het echte Laos niet gezien hebben, of te weinig. Er zijn inderdaad een aantal zaken die we overgeslagen hebben. We hebben niet gehangen in een hangmat in Don Det, we hebben geen 300 dollar uitgegeven om de Gibbon Zipline experience te doen (onze vliegtickets waren al duur genoeg), we hebben niet stoned en beschonken op de slowboat gezeten en geen magische shakes gedronken. What the fuck hebben we dan wel gedaan? De Kung Si watervallen bewandeld, die zelfs door het regenseizoen niet bruin te krijgen zijn. Het ijsblauw water is perfect voor een duik in dezelfde temperatuurscategorie. Er zijn eindeloze potjes gepest met een biertje of fruitshake op tafel, het liefst bij Instagram hotspot Utopia in Luang Prabang (maar dat weet ik niet aangezien ik mijn Instagram verslaving opgegeven heb). Gekayakt met een enorme groep chinezen. Moet je ook eens doen, kun je lachen. Met onze lichamen in een harnas vastgeklikt aan een stalen kabel gevlogen boven de bomen, a.k.a ziplinen (nog een reden waarom ik blij ben dat ik geen gibbon experience geboekt heb, het was leuk voor 30 minuten maar niet voor 3 dagen). Onze eerste scooter gehuurd en rijstvelden en blue lagoons verkend, een modderdouche gekregen van een chinees in een buggy (heb je ze weer). Dit was overigens een hoogtepuntje. De scooter dan, de modderdouche eerder een dieptepunt. Een beetje rondtouren door de bergen over hobbelige modderweggetjes met alle felgroene rijstvelden en torenhoge bergen om je heen. We hebben in een restaurant gegeten waar de huiskat 1m verder heerlijk een muis zat op te peuzelen (hij had honger denk ik, dat hele beest was na 5 minuten weggewerkt). De eigenaresse van het restarant vond dit overigens de normaalste zaak van de wereld, who gives a fuck. Uiteraard zijn er goedkope Beerlao's gedronken en hebben ons prima vermaakt. Klinkt allemaal niet verkeerd en dat was het ook zeker niet. Sterker nog, het waren geweldige dingen die we gedaan hebben. Maar als je bedenkt dat Tom en ik in Nederland ons al vermaken als we samen naar de Albert Heijn gaan, weet je dat wij niet veel nodig hebben. Maar Laos miste voor ons -zeker na Thailand - de sfeer en toch ook wel enige ontwikkeling. Mijn esthetische drijfveer wordt gewoon niet heel erg gestimuleerd door in elkaar gestorte hutjes en ander lelijks. Dus was het redelijk snel wel mooi geweest en besloten we niet langer te verblijven in een land wat we maar 'meh' vonden (en waar we vermoeden dat het laagseizoen ook gewoon knettersaai is). Beter om die tijd te besteden in alle landen die nog gaan komen en die we stiekem veel leuker vinden. We hebben het rechts rijden weer ingewisseld voor de linker weghelft: Thailand, WE BACK! Mijn intuïtie zegt dat we weer een geweldige tijd gaan hebben. Oke, dat laatste is natuurlijk enorme bullshit, terwijl ik dit schrijf staan we alweer op het punt om naar Myanmar te vertrekken en wéét ik dat we een geweldige tijd in Thailand gehad hebben. Daarover later meer, uiteraard.